6 χρόνια από την 1η απευθείας διάθεση



6 χρόνια από την 1η απευθείας διάθεση

9η Απευθείας διάθεση 15-3-2014


Ήταν 11 Μαΐου 2013, Σάββατο όπως και φέτος, όταν πραγματοποιήθηκε η 1η απευθείας διάθεση προϊόντων που οργανώθηκε από το «Κάστρο Αλληλεγγύης». Από τότε πραγματοποιήθηκαν άλλες 47 διαθέσεις, ενώ ετοιμάζεται η 49η, για τις 8 Ιουνίου.

Η αρχή, για κάποιους από μας, φαντάζει σαν να ήταν χθες, όμως ήταν 313 Σάββατα πριν, ή για τους μεγαλύτερους το 10% της μέχρι τώρα ζωής μας, για τους νεότερους πολύ περισσότερο.

Αρκετοί έχουμε ξεχάσει πως ήταν τα Σάββατά μας πριν. Γιατί δεν είναι μόνο οι 48 απευθείας διαθέσεις, που γίνονται πάντα Σάββατο. Είναι και οι άλλες 2 φορές, πάλι Σάββατο, πριν από κάθε διάθεση, που δίναμε ενημερωτικά ή γράφαμε παραγγελίες στην Πλατεία Πάρκου.

Είναι επίσης το Σάββατο, αλλά και η Κυριακή, η ημέρα «αργίας» που πρέπει να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν οι διάφορες ενέργειες για την οργάνωση της κάθε απευθείας διάθεσης. Επιπλέον, η συντονιστική ομάδα, έκανε τουλάχιστον 250 συνεδριάσεις, σχεδόν πάντα, Τρίτη στις 8μμ, με τη συμμετοχή τουλάχιστον 10 ατόμων κάθε φορά.

Έγιναν 15 ανοιχτές συνελεύσεις άλλοτε με ικανοποιητική και άλλοτε με μικρή συμμετοχή, όπως και αρκετές εκδηλώσεις ή παράλληλες δράσεις με δική μας πρωτοβουλία και οργάνωση ή με συνδιοργάνωση με άλλους φορείς.

Όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν λίγα ή πολλά, όμως είναι μια πραγματικότητα (ή μια ιστορία) που δεν έχει εκτιμηθεί ανάλογα. Κι εμείς άλλωστε, από ένα σημείο και μετά, δεν θελήσαμε ή δεν μπορέσαμε «κόντρα στο ρεύμα» να προβάλλουμε τα πεπραγμένα μας (*).

Δυο λόγια για την πρώτη μας απευθείας διάθεση: Συμμετείχαν 25 εθελοντές, είχαν γίνει 95 παραγγελίες για ρύζι, αλεύρι και φακές και με τις επιτόπου παραγγελίες, εκτελέστηκαν συνολικά 146. Αξιοσημείωτο ότι 11 από τους αρχικούς 25 εθελοντές συνεχίζουν να συμμετέχουν σχεδόν σε όλες τις απευθείας διαθέσεις.

Κάποιοι από τους υπόλοιπους δεν βρίσκονται πια στη Λαμία, ενώ κάποιοι άλλοι εργάζονται το Σάββατο. Επίσης μέχρι τέλους εκείνου του χρόνου συμμετείχαν άλλοι 15, από τους οποίους 9 συμμετέχουν έως σήμερα στις περισσότερες απευθείας διαθέσεις.

Δηλαδή από το σύνολο των 25+ εθελοντών που φέρνουν σήμερα σε πέρας τις απευθείας διαθέσεις οι 20 «έχουν στην πλάτη τους» 6 χρόνια «θητείας». Αυτό μπορεί να είναι ένα δέσιμο για όλους μας αλλά μας αφήνει εκτεθειμένους στο ερώτημα: «…δεν μπορεί, για να ασχολούνται τόσο, κάτι θα κερδίζουν...».

Από την αρχή στις προθέσεις μας ήταν η εναλλαγή σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα από ανοιχτή συνέλευση κάθε δίμηνο! Φτάσαμε σιγά-σιγά, μόνο 2 φορές το χρόνο να καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση, πάλι όμως χωρίς επαρκή ανανέωση της συντονιστικής ομάδας.

Στο πνεύμα του «Κάστρου Αλληλεγγύης» δεν ήταν η ανάθεση αλλά η ευρύτερη δυνατή συλλογικότητα. Δεν ζητήσαμε «επιβράβευση» αλλά συμμετοχή. Δεν ζητήσαμε (στο κλίμα των ημερών) «άλλη μια τετραετία για να δείξουμε το έργο μας».

Πολλά μπορεί να πετύχαμε αυτά τα χρόνια, όμως αποτύχαμε να κάνουμε περισσότερους να θεωρήσουν εαυτούς υποχρεωμένους ή ικανούς να αναλάβουν όλο και μεγαλύτερο φορτίο για τη συνέχιση του «Κάστρου Αλληλεγγύης».

Σ’ αυτό ίσως συμβάλλει και το έλλειμα ενημέρωσης που υπάρχει: πάρα πολλοί δεν γνωρίζουν ακόμη και σήμερα για την κίνηση, άλλοι για λόγους συντομίας ή από άγνοια μας λένε «μεσάζοντες», κάποιος παλιότερα μας είχε χαρακτηρίσει «ιδεολογικούς μεσάζοντες».

Αρκετοί από όσους γνώρισαν την κίνηση αργότερα δεν έχουν πλήρη γνώση (γιατί δεν θέλαμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια, κουραστικά για τους υπόλοιπους). Τα κανάλια για να το ανατρέψουμε είναι περιορισμένα. Ίσως κι εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε το κουράγιο ή δεν θέλουμε πια να γινόμαστε φορτικοί.

Οι λόγοι για τους οποίους «ιδρύθηκε» το «Κάστρο Αλληλεγγύης» εξακολουθούν να ισχύουν. Φορτωμένοι «πάνω από 6 χρόνια στην πλάτη μας» δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε την προσπάθεια. Αν δεν δημιουργήσουμε «συλλογικό εθελοντικό κοινωνικό πλεόνασμα» δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε πολλά.

Υ.Γ. Το άρθρο γράφτηκε το διήμερο (πάλι Σαββατοκύριακο) 11-12/5/2019. Αποφασιστικό ρόλο στο να γραφεί ήταν η παρακολούθηση, την Παρασκευή το βράδυ (ξανά) στην ΕΡΤ3, του ντοκιμαντέρ: ένας συνεταιρισμός στη Νέα Υόρκη. Η αίσθηση του πόσα μπορούν να γίνουν, το πόσα λίγα κάναμε, αλλά κυρίως το πόσο λίγο εκτιμούμε όσα καταφέραμε, αποτέλεσε το κίνητρο να γραφτούν κάποια, σκόρπια έστω, λόγια και όχι μια συστηματική αποτίμηση. Αυτή ελπίζουμε ότι θα γίνει κάποτε, συλλογικά ή όχι. Το χρωστάμε στους επόμενους, γιατί οτιδήποτε μεγάλο πρέπει να στηριχτεί και στις μικρές προσπάθειες του παρελθόντος.  

  

(*) Γυρνώντας πίσω, για την ανταπόκριση που υπήρξε σε μια άρτια οργανωμένη εκδήλωση στις 27-3-2015, με αφορμή τα 2 χρόνια της κίνησής μας και προσκεκλημένους εθελοντές της «Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας» και των «Ενεργών Πολιτών Λάρισας», γράφαμε:

«Θεωρούμε πολύ τυχερούς τους εαυτούς μας, όσοι παρευρεθήκαμε, που παρακολουθήσαμε την παρουσίαση των πρωτοποριακών και πολύπλευρων δραστηριοτήτων των κινήσεων Κατερίνης και Λάρισας. Ας σημειωθεί ότι πρώτη φορά σε δημόσια εκδήλωση γίνεται αυτή η ταυτόχρονη και αναλυτική παρουσίαση. …

Τέλος θέλουμε να εκφράσουμε τη λύπη μας που πάρα πολλοί συμπολίτες μας έχασαν αυτή τη «μαγική βραδιά» και ελπίζουμε να έχουμε την ευκαιρία, αλλά και τους λόγους, να την επαναλάβουμε. Ελπίζουμε επίσης ότι τότε, και με τη βοήθεια περισσότερων εθελοντών, να έχουμε περισσότερα ακόμη πράγματα να παρουσιάσουμε.»

Έναν χρόνο αργότερα σε δελτίο τύπου για τα 3 χρόνια του «Κάστρου Αλληλεγγύης»:

«…Η ενίσχυση της ντόπιας παραγωγής, η συλλογικότητα και η χρήση σύγχρονων και έξυπνων μεθόδων υλοποίησης συλλογικών διαδικασιών ήταν από τους πρώτους στόχους της κίνησής μας. Πάνω από 85 εθελοντές συμμετείχαν στις απευθείας διαθέσεις των προϊόντων αλλά και σε άλλες παράλληλες δράσεις αλληλεγγύης. …

Στις σημερινές συνθήκες είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να σταθούμε συλλογικά όρθιοι. Προσπαθούμε με τις μικρές μας δυνάμεις να συμβάλλουμε σ' αυτό. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη συμμετοχή και ανάληψη περισσότερων πρωτοβουλιών. …

Αν πιστεύετε ότι αυτή η προσπάθεια αξίζει τον κόπο να συνεχιστεί και να δυναμώσει στην πόλη μας, στηρίξτε την έμπρακτα με ενεργό συμμετοχή.»

Έκτοτε σταματήσαμε να αναφερόμαστε ειδικά στις επετείους. Έτσι και φέτος ούτε στις 27-3-2019 κάναμε λόγο για τα 6 χρόνια από την πρώτη (προπαρασκευαστική) ανοιχτή συνέλευση ούτε στις 8-4-2019 για τα 6 χρόνια από την δεύτερη (ιδρυτική) ανοιχτή συνέλευση.

Όταν πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν κάποιες προετοιμασίες θεωρείται πολυτέλεια ή δεν περισσεύει χρόνος για απολογισμούς. Ας σημειωθεί ότι ο φόρτος για τις αναγκαίες προετοιμασίες είναι σχεδόν ανεξάρτητος από τον όγκο των παραγγελιών.  

Παρ’ όλα αυτά έγιναν συζητήσεις στη συντονιστική ομάδα, για κάποια εκδήλωση μέσα στο Μάιο, όμως εκτιμήθηκε ότι μέσα στο «προεκλογικό κλίμα» δεν θα είχε επιτυχία. Από την άλλη, την ημερομηνία 11-5-2013 την έχουμε δει τόσες φορές στα «χαρτιά» μας, που είπαμε να μην την αγνοήσουμε.